یکى دیگر از ارزشها، پیشرفت دادن به دانش در این حوزه است. آن کسانى که در سطوحى هستند که مىتوانند به علم پیشرفت بدهند، باید این کار را بکنند. علم را باید پیش برد؛ فقه را باید پیش برد. فقه ما اسلوب بسیار متقن و محکمى دارد؛ آن اسلوب همان چیزى است که به آن فقاهت مىگوییم. فقاهت، یک شیوه براى استنباط و درک احکام الهى و اسلامى است. شیوهى فهم معارف احکام از کتاب و سنت، که چگونه و با چه ابزارى مطلب را بفهمیم، شیوهى فقاهت نام دارد. این شیوه، شیوهى بسیار رسایى است و این منبع عظیمى که در اختیار ماست - یعنى کتاب و سنت و دستاوردهاى فکرى گذشتگان - مواد اولیهى آن است. با این شیوه و در این قالبها، مىشود تمام نیازهاى بشر را استخراج کرد و در اختیار بشریت گمراه گذاشت. امروز ما خیلى احتیاج داریم که از این شیوه استفادهى بهینه کنیم. البته کسانى که از فضل و مراتب بالاى علمى برخوردارند، خود این شیوه را هم باید تکمیل کنند. هیچ چیزى نیست که تکمیلپذیر نباشد؛ همه چیز در این عالم به سمت تکامل پیش مىرود؛ حتّى ذوات مقدسهى معصومین روزبهروز کاملتر مىشدند و تکامل پیدا مىکردند. وجود مقدس معصوم با آن عظمتى که براى ما حتّى قابل تصور هم نیست [...] فرداى او از امروزش کاملتر است. پس مىبینید که حتّى در آن مراحل، تکامل هست. در همه چیز و در همهى شیوهها تکامل هست. ما باید شیوهى فقاهت را هم تکامل بدهیم؛ بعد این شیوه که در دست قرار گرفت، آن وقت وارد بشویم، کتاب و سنت را باز کنیم و از آنها استفاده کنیم.
مقام معظم رهبری - 1/12/70 - اجتماع طلاب و فضلاى حوزهى علمیهى قم (دریافت متن کامل: فرمت doc ، فرمت pdf) |