نظارت بر زیرمجموعه هم خیلى مهم است. من اصرار و تأکید دارم که شما دوستان عزیز - که مسئولان بالا و مدیران ارشد هستید - مسألهى نظارت بر زیرمجموعهى خودتان را بسیار اهمیت بدهید. چشمهاى بینا و بصیر و باز شماست که وقتى در دائرهى مسئولیتتان میچرخد، میتواند صحت کار و پیشرفت کار را تضمین کند. اگر چنانچه شما غفلت کردید، ممکن است در همان بخشى که غفلت کردهاید نابسامانى انجام بگیرد. مجموعههاى انسانى مثل ماشین نیستند که انسان یک دکمهاى را بزند و این ماشین به خودى خود شروع کند به کار کردن. مجموعههاى انسانى مجموعههایى از ارادهها، فکرها، نظرها، سلیقهها و خواهشهاى نفسانى صحیح و غلط هستند. خب، این چیزى را که شما تصمیم گرفتید، تدبیر کردید و بناست در مجموعهى شما انجام بگیرد، ممکن است یکجا با یک مانعى از همین خواهشها و فکرها و سلیقهها و ارادههاى گوناگون برخورد بکند و متوقف بشود. مثل یک جریان آبى که به یک سنگى برخورد میکند؛ یک جریان باریک، به یک ریگ هم برخورد کند برمیگردد. خب، باید این مانع را برطرف کنید. این نمیشود مگر با نظارت. نظارت، بسیار مهم است. خود آقاى رئیسجمهور هم همینجور. البته نظارت رئیسجمهور نسبت به وزرا، با استقلال وزرا در کارشان نباید تنافى پیدا کند. چون وزرا مسئولیت قانونى دارند و از مجلس رأى اعتماد گرفتهاند و باید استقلال داشته باشند. لیکن این نظارت حتى در مورد وزرا هم وجود دارد. استقلال عمل آنها محفوظ، اما نظارت رئیسجمهور هم با شدت تمام بایستى انجام بگیرد. یکى هم این است. مقام معظم رهبری -2/6/87- دیدار رئیسجمهوری و اعضاى هیئت دولت (دریافت متن کامل) |