دشمنان ما؛ دشمنان انقلاب، دشمنان نظام جمهورى اسلامى، چند خط را دارند دنبال میکنند که این در تبلیغاتشان و در کارى که انجام می‏دهند، واضح هم هست؛ اینها چیزهاى پوشیده و پنهانى نیست؛ باید در ذهن خودمان اینها را جمع‌‌بندى کنیم:

[1] یکى این است که نشانه‌‌هاى امید را مخدوش کنند؛ مورد خدشه قرار بدهند، که از جمله همین انتخابات بود. حضور هشتاد و پنج درصدى مردم، یک چیز امید بخشى است، یک چیز مهمى است؛ [...] این خیلى نقطه‌‌ى قوت مهمى است. سعى شد این نقطه‌‌ى قوت را تبدیل کنند به نقطه‌‌ى ضعف؛ این مایه‌‌ى امید را تبدیل کنند به مایه‌‌ى تردید، مایه‌‌ى یأس. این کار خصمانه‌‌اى است. [...]

[2] یکى از خطوط کارى اصلى دشمن، همین مسئله‌‌ى تفرقه است؛ [...] بسیار مسئله‌‌ى مهمى است. مسئله‌‌ى اتحاد ملت و کارى که براى ایجاد تفرقه دارد انجام میگیرد، بسیار مسئله‌‌ى مهمى است. ما نشانه‌‌هاى وحدت عمومى مردم را داریم مى‌‌بینیم. شما نماز جمعه‌‌ها را در ماه رمضان دیدید، روز قدس را دیدید، نمازهاى عید فطر را دیدید؛ چه عظمتى! انسان وقتى نگاه میکند - نه فقط در تهران، در مشهد، در اصفهان، در کرمان، در تبریز، در مناطق مختلف - منظره، منظره‌‌هاى بى‌‌نظیرى است؛ اصلاً شاید در طول تاریخ اسلام، هرگز نماز عید فطر با این عظمت، با این شُکوه‌‌هاى عجیب - در نقاط مختلف یک کشور، نه فقط در یک شهر - دیده نشده! ما امروز اینها را داریم؛ اینها همه نشانه‌‌ى وحدت است؛ نشانه‌‌ى همدلى مردم است؛ نشانه‌‌ى این است که یک مرکز مشترکى وجود دارد که مردم على‌‌رغم اختلافات جزئى و فرعى‌‌اى که با هم دارند، در گرایش و انتماء [یعنی وابستگی و انتساب] به این اصل، متفق‌‌اند؛ دلشان متوجه این مرکز است؛ که این مرکز هم دین است، اصول اسلامى است، ارزشهاى والاست، دین خداست. این، خیلى چیز مهمى است.

[3] مسئله‌‌ى بعدی - این خط دیگرى است که به نظر ما دشمن بر روى او هم دارد سرمایه‌‌گذارى میکند - منصرف کردن ذهن مردم از دشمنىِ دشمن است. ما هرگز منکر نیستیم که در نارسائى‌‌هاى گوناگون و مشکلات فراوانى که بر سر راه جامعه و افراد پیش مى‌‌آید، تقصیرهاى شخصى و تقصیرهاى اجتماعى، از درون وجود دارد؛ در این هیچ تردیدى نیست؛ کسى این را منکر نیست. «ما أصابک من حسنة فمن اللَّه و ما أصابک من سیئة فمن نفسک»؛ [ نساء: 79] اینکه معلوم است؛ دشمن هم اگر ضربه‌‌اى به ما زد و این ضربه کارى شد، این هم «من نفسک» است؛ در این شکى نیست. در جنگ احد هم که دشمن حمله کرد و ضربه زد، در حقیقت مسلمانها از خودشان ضربه خوردند؛ در این که بحثى نیست؛ منتها نکته این است که اگر انسان بخواهد ضربه نخورد، باید نقش دشمن را ببیند. یکى از لوازم توجه و ملاحظه براى ضربه نخوردن، دیدن دشمنى است که میخواهد به ما ضربه بزند؛ از این ما را نباید غافل کنند. خط اغفالِ بخصوص خواص و نخبگان از تأثیر دشمن، یکى از خطوط القائى و تبلیغاتى دشمن است.

[...] این محورهائى که عرض شد این خطوط دشمن را ما در عمل خودمان و در اظهارات خودمان باید محاسبه کنیم و باید اینها را در محاسبات خودمان بگنجانیم، که اگر اظهارنظرى هم میخواهیم بکنیم، با توجه به اینها باشد؛ عمل و اقدامى میخواهیم بکنیم، با توجه به اینها باشد؛ ببینیم آیا داریم به دشمن کمک می‏کنیم یا نه. این به نظر من چیز مهمى است.

 مقام معظم رهبری – 2/7/88 - دیدار اعضای مجلس خبرگان رهبری (دریافت متن کامل: فرمت doc ، فرمت pdf )