از دانشگاه همیشه و در همه جا این انتظار هست که محلّ جوشش و اوج دو جریان حیاتى در کشور باشد: اول، جریان علم و تحقیق؛ دوم، جریان آرمان‏گرایى‏ها و آرمان‏خواهى‏ها و هدفگذارى‏هاى سیاسى و اجتماعى.

کمتر محیطى را - شاید محیط دیگرى را نشود پیدا کرد - می‌توان پیدا کرد که مثل دانشگاه این دو جریان در آن به طور موازى همواره جوشش داشته باشد؛ هم جریان علم و تحقیق که مایه‏ى حیات جامعه و عزت جامعه است و عزت علمى به دنبال خود عزت اقتصادى، عزت سیاسى، عزت بین‏المللى را مى‏آورد، در دانشگاه‏هاست، و هم آن مسئله‏ى آرمان‏گرایى که به ‌ظاهر به مسئله‏ى علم ارتباطى هم ندارد، اما در همه جاى دنیا انتظار از دانشگاه‏ها به خاطر حضور دانشجو این است که در زمینه‏ى ترسیم آرمان‌ها و گرایش به تحصیل این آرمان‌ها و رسیدن به این آرمان‌ها، دانشگاه فعّال باشد.

این دیگر مربوط می‌شود به خصوص به دانشجو؛ جوانىِ دانشجو، سنّ دانشجو، آمادگى‏هاى روحى دانشجو، که این اقتضا را به دانشگاه می‌دهد. این، انتظار از دانشگاه است. البته در بعضى از جاها این انتظار برآورده می‌شود، در بعضى جاها هم برآورده نمی‌شود.

مقام معظم رهبری – 24/9/87 – دیدار اساتید و دانشجویان دانشگاه علم و صنعت (دریافت متن کامل: فرمت doc ، فرمت pdf)