چون ما در آستانه‌ى ورود در دهه‌ى چهارمیم، نزدیک به سى سال، گذشته؛ معمولاً در یک چنین دورانى نگاه به یک حادثه - مثل حادثه‌ى عظیم انقلاب - یک نگاه همراه با قضاوت و داورى در مورد کارکردهاست. اگرچه در سى سالگى، انقلاب هنوز در عنفوان جوانى است؛ در این شک نیست - نیروى انقلاب بحمداللَّه خیلى زیاد است، مخصوصاً این انقلاب - لیکن در عین حال در دوره‌ى سى ساله وقتى انسان نگاه میکند، یک داورى‌اى نسبت به عملکرد و توفیق و کارآمدى براى انسان پیش مى‌آید. ما در این داورى باید اشتباه نکنیم؛ و این جز با یک نگاه کلان امکان‌پذیر نیست. […]

اگر ما نگاه کلان به انقلاب و حادثه‌ى پدید آمدن جمهورى اسلامى بکنیم، جزئى‌نگرى‌ها نمیتواند ما را گمراه کند. گاهى جزئى‌نگرى و نگاه نکردن مسیر مستمرِ از ابتداء تا انتهاء، انسان را گمراه میکند؛ حتّى گاهى آدم راه را گم میکند، هدف را گم میکند. نمیخواهیم بگوئیم جزئى‌نگر نباشیم؛ چرا، نگرش به جزئیات، یعنى همان برنامه‌ریزى؛ این را ما منکر نیستیم. برنامه‌ریزى، نگاه به فصول مختلف و بخشهاى مختلف، یعنى جزئى‌نگرى. میخواهیم بگوئیم این نگاه به بخشها و اجزاء و ابعاض موجب نشود که ما غافل بشویم از نگاه به کل. چون نگاه به کل براى ما درس‌آموز است.

مقام معظم رهبری – 14/2/87– دیدار با دانشجویان و دانشجویان دانشگاه‏های استان فارس  (دریافت متن کامل)