نامها و عنوانها و جایگاهها و کرسیها به انسان تشخص نمیدهد؛ تشخص واقعى و شرف واقعى در معانى دیگرى است؛ همچنانى که در روایت داریم که «اشراف امّتى حملة القران و اصحاب اللّیل». اشرافیت در نظامهاى مادى معنایى دارد، ولى در نظام اسلامى اشرافیت معناى دیگرى دارد. آن کسانى که اصحاباللیلاند - کسانى هستند که براى خدا در شب قیام میکنند - یا کار دشوار را براى مردم در شب انجام میدهند، یا آن کسانى که حملةالقرآن هستند و با قرآن انس دارند و با نور قرآن و هدایت قرآن حرکت میکنند، «اشراف» اینها هستند. کسانى که پول دارند، ثروت دارند و جایگاه اجتماعى دارند، آنها در منطق و در نظام ارزشى اسلامى «اشراف» محسوب نمیشوند. امتیازات دولتمردان هم از همین قبیل است. یک چیزهایى هست که امتیازات واقعى است؛ باید به اینها توجه کرد. مقام معظم رهبری - دیدار رئیسجمهوری و اعضاى هیئت دولت – 2/6/87 |