فتنه آن گرد و غباری است که در درون آن، انسان‌ها چشم‌بسته به حرکاتی دست می‌زنند که خودشان نمی‌خواهند و نمی‌دانند. فتنه همین است که در یک جامعه، یک جوی، یک فضایی به وجود می‌آید که چهره‌ها یکدیگر را نمی‌شناسند؛ دوستان شمشیر در یکدیگر می‌گذارند و قتل عام می‌کنند، این فتنه است.

مقام معظم رهبری – 7/4/62

در نهج البلاغه روی چند واژه خیلی تأکید شده که یکی از آنها «فتنه» است. در مجموع آنچه که حالا بنده می‌فهمم این است که فتنه «حالت غبارآلودگی» است. خاصیت فضای غبارآلود هم همین است که شما می‌گویید. یعنی افراد همدیگر را نمی‌شناسند.

شبیخون خصوصیتش همین است. شب، دشمن با عده‌ی کمی به اردوگاه حمله می‌کند، بعد هم خودش را سریع کنار می‌کشد. خودی‌ها، خواب‌آلود پا می‌شوند و شمشیرها را می‌کشند و به جان دشمن می‌افتند، این فتنه است. آن وقت شما دیگر تعجب نکنید؛ فضا غبارآلود است و این چیزها پیش می‌آید. آم وقت می‌بینید که گفت: «موسی‌ای با موسی‌ای در جنگ شد.» فتنه که فرو نشست، آن وقت آدم صفوف را می‌بیند که کی به زمین افتاده، کی خودش را سالم نگه داشته است.

مقام معظم رهبری – 24/2/79

در شرائط فتنه، کار دشوارتر است؛ تشخیص دشوارتر است. البته خداى متعال حجت را همیشه تمام می‏کند؛ هیچ وقت نمی‏گذارد مردم از خداى متعال طلبگار باشند و بگویند تو حجت را براى ما تمام نکردى، راهنما نفرستادى، ما از این جهت گمراه شدیم. در قرآن مکرر این معنا ذکر شده است. دست اشاره ى الهى همه جا قابل دیدن است؛ منتها چشم باز می‏خواهد. اگر چشم را باز نکردیم، هلال شب اول ماه را هم نخواهیم دید؛ اما هلال هست. باید چشم باز کنیم، باید نگاه کنیم، دقت کنیم، از همه ى امکاناتمان استفاده کنیم تا این حقیقت را که خدا در مقابل ما قرار داده است، ببینیم.

مهم این است که انسان این مجاهدت را بکند. این مجاهدت به نفع خود انسان است؛ خداى متعال هم در این مجاهدت به او کمک میکند.

مقام معظم رهبری – 19/10/88 - دیدار مردم قم (دریافت متن کامل: فرمت doc ، فرمت pdf)