عزیزان من! با مخاطبان خودتان برخورد برادرانه بکنید، هر که هستند. حساب آنجایی که یک دشمنی میآید به میدان و انسان وظیفه دارد با او برخورد کند آن یک مورد استثنایی است. در محیط دانشگاه، در محیط خانواده، در محیط کار علمی، در محیط تحقیقی «ادع الی سبیل رّبک بالحکمه و الموعظه و جادلهم بالتّی هی احسن» با مجادلة فلسفی، با بیان حکمت آموز، این همه نشان دهندة اهداف و روش انبیا است. مقام معظم رهبری – 10/6/79 - دیدار با دانشآموختگان پنجمین دوره طرح ولایت |
این مجموعهها همدیگر را حفظ کنند. من نمیگویم همه یکجور فکر کنند، همه یکجور سلیقه داشته باشند؛ نه ممکن است، نه لازم؛ لیکن از معارضه و تضعیف یکدیگر جداً خوددارى کنند. مقام معظم رهبری – 25/7/85 - دیدار دانشجویان نمونه و نمایندگان تشکلهاى مختلف دانشجویى |
براى اینکه ما بتوانیم به این آیندههاى مطلوب برسیم، احتیاج به نسل جوانِ باهمتِ پُرانگیزهى مؤمنِ تلاشگرِ کاردانِ راهبلد داریم. یکى از شرایط اصلىاش مؤمن بودن و متقى بودن است؛ اینکه میگوییم تشکلهاى اسلامى و محیطهاى دانشجویى، معارف و معرفت اسلامى را در خودشان عمق ببخشند، براى این است که بتوانند این بار سنگین را بر دوش بگیرند و به منزل برسانند؛ والّا نمیشود. این نکته و حرف اصلى ما با مجموعههاى دانشجویى است. مقام معظم رهبری - 25/7/85 - دیدار دانشجویان نمونه و نمایندگان تشکلهاى مختلف دانشجویى |
عزیزان من! فکر پایة اول است. توأم کردن فکر با عمل بر طبق اندیشه پایة دوم است.« الذین امنواوعملواالصالحات طوبی لهم حسن مأب» وقتی فکر و عمل را انسان با هم همراه کرد آن وقت تفضلات الهی، انوار رحمت و هدایت به سمت دلها سرازیر میشود. اطمینان، سکینه، آرامش و امید در انسان بوجود میآید. یک مجموعهای که این خصوصیات را داشتهباشد از تمام موانع میتواند عبورکند ما این را داریم. مقام معظم رهبری – 10/6/79 – دیدار با دانشآموختگان طرح ولایت |
از آن روزى باید ترسید که جوان ما، دانشجوى ما در دانشگاه انگیزهى طرح مسئله، طرح سؤال، طرح درخواست نداشته باشد. همهى همت ما باید این باشد که این روحیه مطالبه، خواستن و مدعا داشتن در زمینههاى گوناگون را در نسل جوان کشورمان - به خصوص جوان علمى - گسترش بدهیم. |
یک نکتهى دیگر هم وجود دارد و آن «عمق بخشیدن به معرفت دینى» در بین دانشجویان است. بر روى این هم من اصرار دارم و بارها هم این گفته شده؛ |
من، شما دانشجوهاى بسیجى را توصیه مىکنم به این که محافظهکار نشوید و همواره دانشجو و بسیجى - به همان معناى مثبت و پُرخون و پُرتپش - باقى بمانید. البته دنبالهى این که مىگوئیم «محافظهکار نشوید» این است که «ولى هوشیار هم باشید». کاملاً هوشیار باشید. بیدار باشید. بیدارى دانشجو هم فقط بیزارى از امریکا نیست امریکا چیست؟ امریکا به معناى یک منطقهى جغرافیایى یا یک ملت مطرح است؟ یا نه، به عنوان یک حجم و هویت سیاسى، امنیتى، تشکیلاتى، فرهنگى که به چشم دیده نمی شود؟ آن هم تشکیلاتى با پشتوانهى عظیم مالى و تجربهى فراوان در کار تبلیغات و جنگ روانى. بیزارى از این، بیدارى مضاعف لازم دارد. در جنگ فرهنگى، در جنگ سیاسى، در جنگ امنیتى، تحرک دشمن را درست نمىتوان دید. گاهى اوقات، دشمن کار را به گونهاى ترتیب مىدهد که حرف حقى، از زبان یک نفر صادر بشود! دشمن ناحق و باطل است، پس چرا مىخواهد این حرف حق از زبان آن شخص صادر بشود؟ چون مىخواهد پازل خودش را کامل کند. این پازل از صد یا دویست قطعه تشکیل شده؛ یک قطعهاش هم همین حرف حقى است که آن شخص باید بزند تا این پازل را کامل کند! اینجا این حرف حق را نباید زد. پازل دشمن را کامل نباید کرد. در این حد هوشیارى لازم است! دشمن نباید بتواند از هیچ حرکت و اظهار و موضعگیرى شما استفاده کند. این، اصل اول و یک خط قرمز است. |