• وبلاگ : نائب
  • يادداشت : روش انتقاد و علامت دلسوزانه بودن آن
  • نظرات : 0 خصوصي ، 16 عمومي
  • ساعت ویکتوریا

    نام:
    ايميل:
    سايت:
       
    متن پيام :
    حداکثر 2000 حرف
    كد امنيتي:
      
      
     

    سلام بر شما

    متشكرم از لطف‏تان و از اينكه دعوت كرديد. بنده قبلا به وبلاگ شما آمده بودم و حتماً ايميل مرا هم دريافت كرده‏ايد. بله اين سخنان را شنيده بودم و اخيرا هم در ديدار دولت‏مردان مرز انتقاد و تخريب را مشخص كردند. همواره از نوجواني عاشق كلام ايشان بوده‏ام و جام رهنمودهايشان را تازه تازه و جرعه جرعه نوشيده‏ام.

    به عنوان منتقد ادبيات داستاني همواره از اين جايگاه فراري بوده‏ام و نخواسته‏ام به عنوان منتقد مطرح باشم. منتقد همواره زير تيغ دشمني است. مثلا در مورد برخي دوستان كه يحتمل شما بشناسيدشان، وقتي انتقاد را با ذكر نكات قوتشان مطرح مي‏كردم، ذكر نكات قوت را نشانه رياكاري اين‏جانب مي‏دانستند! آن هم دوستاني كه گمان مي‏كردم - و خود هم چنين گفته بودند - كه از انتقاد استقبال مي‏كنند. بگذريم.

    همواره كوشيده‏ام اگر انتقاد مي‏كنم اين گونه باشد، و البته در مورد يادداشت «ان الله مع الصابرين» بحث تفاوت دارد كه قصد ورود ندارم.

    دعا بفرماييد.

    پاسخ

    بسم الله الرحمن الرحيم. سلام عليکم. خواهش ميکنم، وظيفه بود. اينکه به نکات مهم توجه داريد خيلي عاليه و جاي شکر داره. موفق و مويد باشيد. التماس دعا